resüllah efendimiz ( allallahü aleyhi sellem ‘Sadece lisanıyla vaaz eden kimse boşa söz söylemiş olur.
Kalpten vaaz eden kimsein sözleri ise ok gibi hedefine ılaşır.! buyurmuşlardır Hadis-i şerifte buyrulan birinci kişi, ilmiyle ve sözleriyle amel etmeyen alimler, ikinci kişi sözleri kalplerde tesir bırakan , konuşması hikmet , , ibret ve düşünmeye sevk eden ilmiyle amel eden alimlerdir.
Akıllı kimse allahü teala’nın kendisine hesabaçekmesinden korkarak onun emirlerine yapışmakta ve amel etmekte ecele etmelidir.
Pimanlık dört türlüdür. birincisi: bir günlük pişmanlıktır ki kişinin evinden kahvaltı yapmadan çıkması gibi
ikincisi : bir senelik pişmanlıktır ki ziraati vaktinde yapmayıp terk etmesi gibi.
Üçüncüsü ömür boyu pişmanlıktır ki kendine munasip olmayan kimseyle evlenmesi gibi.
Dördüncüsü : ebedi pişmanlıktır ki allahü teala’nın emirlerini terk etmesidir.
Ku’an-ı Kerim’i ( sadece okumak ) batındaki ( kapte zehirlere fayda vermez. elbette amel etmeke lazım nitekim hasta olduğu halde sadece tıp kitaplarına bakıp onda yazılanları okuyan kimse, yazılı olan ilaçları kullanmadığı nuddetçe fayda görmez.
Resullah efendimiz (sallalahu aleyhi ve sellem ahlaki KUr’an-ı kerim idi yani onun emirlerini yapar neh yetkilerini terk ederdi
bir insanı her ne kadar ilim sahibi olsada nefsine tezkiye ve kalbini tasfiye hususunda salih ameller işleyerek halini düzeltmezse, o kişininilmine itibar edilmez.
