Yalnızlık Sözleri Kısa, Efkarlı yalnızlık sözleri, Yalnızlık Sözleri Mevlana, Yalnızlık Sözleri, yalnızlık sözleri, whatsapp, Sert yalnızlık Sözleri, Yalnızlık sitemli Sözler, Günaydın sabah mesajları
İnsanlar gelmeleriyle yalnızlıklarını dağıtanları severler, gitmeleriyle kendilerini yalnız bırakanlara aşık olurlar.
Sonra bir yalnızlık çöker üzerine; kiremitlerin arasındaki derin boşluklara sığdırmaya çalışırsın geçmişini.
İnsanlar hep birilerinin peşinden koşarlar, ama dönüp de kendi peşlerinden koşanlara hiç bakmazlar.
Yalnızlık okyanusunda kalan sevda yüklü bir sandalım hadi gel kaptanım ol.
Ne diyordu şair; yıkıldı yolunu bekleyen şehir şimdi gelsen de bir, gelmesen de bir.
Sen gitsen de benden, ayrılsa da ellerin ellerimden, sen hep cennet gözlüm olarak kalacaksın.
Hayatın bu sökülmüş, atılmış, kırılmış, dökülmüş hep paramparça yolun sonu bu yalnızlık.
Bir gülüşün vardı beni hayata bağlayan, giderken en çok sözlerin oldu beni hayattan koparan.
Keşke sevdiğim insanlar yalnızlığım gibi olsa bir ömür benimle kalsa!
Bazen aşk gider. Ve sen yıllardır içinde yaşadığın yürekten, valizler dolusu anılarla kendi yalnızlığına taşınırsın.
Yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılınca adı yalnızlık olmaz.
Etrafımdaki herkesin birer yalandan ibaret olduğunu biliyorum. Bu yüzden yalnızlığımı seviyorum.
Aşk köprü kurmaktır. İnsanlar köprü kuracakları yerde, pekguzelsozler.net duvar ördükleri için yalnız kalırlar.
Soğuktan üşümenin çaresi sobaya atılan iki odundur. Yalnızlıktan üşümenin sebebi terk eden bir odundur.
Yalnızım hem de bir zamanlar senin yalnız olduğun benim fark etmediğim gibi, yalnızım ve çaresiz.
Yalnızım diye üzülmüyorum
Yalnızlığım seni unutmayla bitecekse seni unutmak için kalbimi sökerdim ama benim kaderimde yazılı yalnızlık.
Bağırsam da duyulmaz sesim, isyan etsem de yalnızlığımla savaşırım sensizliğimde.
Evet, cimriyim doğru! Sevdiğimi kimseyle paylaşamam ben, Ya benimdir, ya benim.
Yalnızlığımın başladığı yerde, korkularım bitmiş demektir.
Seni beni ayrılıklara değil yalnızlıklara mahkûm ettin giderken.
Yalnız olmak, sevgilinin olmaması değildir
Eski mesajları okudum, güya ölüm bizi ayıracaktı.
Bu aralar ellerim hep üşür benim. Doktor ‘kansızlık’ der, ben ‘sensizlik’ derim.
Yenildim! Aç kapını yalnızlığım, ben geri geldim.
Utanırım söyleyemem yalnızlığımı kelimeler yetmiyor ki bu mu sevda dedikleri.
Hayatta hiç kimse için ağlamaya değmez, ağlamaya değenler zaten ağlatmaz.
Tek başıma sensizliğe dayanmaya çalışırken teselli eden yalnızlığım oldu.
Yorma kendini; bırak hayatına eşlik etmek isteyenler seninle gelsin.
Ne güzel de gelmiyorsun. Yalnızlıktan ciğerim soldu.
Hani derler ya yalnızım çok sıkıldım, aslında bilmezler en iyisi yalnızlıktır.
Yalnızlık alır götürür, vay beni, yazık bana.
Her gecenin kucağında sana olan aşkımın ateşi alevlenir, gözyaşlarımla söndürmeye çalışırım.
İnsanlarla uzun süre yaşayamıyorum. Sonsuzluğun payından bana biraz yalnızlık gerek.
Gel! Yaşamak olsan da gel, ölüm olsan da gel. Öyle bir gün gel ki; vazgeçmek mümkün olmasın.
Gökyüzünde yalnız gezen yıldızlar, yeryüzünde sizin kadar yalnızım.
Şimdi artık yalnızım, ağlamak neye yarar? Zalimin zulmü varsa, sevenin Allah’ı var.
İnsanları tanıdıkça yalnızlık güzelleşiyor.
Sana doğru attığım her adımda, üstüme yıkılan duvarların altında kalmaktan bıktım.
Bakmayın etrafımda fazla insan dolandığına, sırılsıklam yalnızım aslında. Edip Cansever
